Archives mensuelles : décembre 2019

frg. Parisinum de notis

Bergk, Th. (1845), “Anecdoton Parisinum”, Zeitschrift für die Alterthumswissenshaft, 3, p. 81-131 (= Kleine philologischen Schriften I, ed. R. Peppmüller, Halle, 1884, 580-612).

Bonner, S. F. (1960), “Anecdoton Parisinum”, Hermes, 88, p. 354-360.

Delvigo, M. L. (1990), “L’emendatio del filologo, del critico, dell’autore : tre modi di correggere il testo ?”, MD, 24, p. 71-110.

Jocelyn, H. D. (1984), “The annotations of M. Valerius Probus. I”, Classical Quarterly, 34, p. 464-478.

Jocelyn, H. D. (1985), “The annotations of M. Valerius Probus. II”, Classical Quarterly, 35, p. 149-161.

Jocelyn, H. D. (1985), “The annotations of M. Valerius Probus. III: some Virgilian scholia”, Classical Quarterly, 35, p. 466-474.

Lucarini, C. M. (2006), “Osservazioni sulle edizioni virgiliane di Vario e di Probo e sull’origine dell’Anecdoton Parisinum”, Atti dell’Accademia Nazionale dei Lincei, Classe di Scienze morali, storiche e filologiche. Rendiconti, s. 9, 17, p. 281-305.

Osann, F. (1851), “De anecdoto Parisino und Epimetron anecdoti Parisini cum Isidoro de notis exhibens“, Anecdoton Romanum, Giessen, 36-38, p. 327-334.

de rhetorica

Albano Leoni, F. (1985), “Donato in Thule. Kinningar e tropi nel terzo trattato grammaticale islandese”, Quaderni Linguistici e Filologici. Macerata, 3, p. 385-398.

Ballaira, G. (1976), “Sulla tratazione dell’ iperbole in Diomede ed in altri grammatici e retori latini e greci”, Grammatici latini d’età imperiale, Genova, p. 183-193.

Baratin, M. (2010), “Les figures de Priscien”, Stylus : la parole dans ses formes. Mélanges en l’honneur du professeur Jacqueline Dangel, eds. M. Baratin, C. Lévy, R. Utard & A. Videau, Paris, p. 41-67.

Barwick, K. (1957), Probleme der stoischen Sprachlehre und Rhetorik, Berlin, 111 p.

Belardi, W. (1971), “Per la storia della nozione di poliptoto nell’antichità”, Quaderni Urbinati di Cultura Classica, 12, p. 123-144.

Bornecque, H. (1898), Quid de structura rhetorica praeceperint grammatici atque rhetores Latini, Thèse Paris, XI & 88 p.

Calboli, G. (2004), “The σχήματα λέξεως: a grammatical and rhetorical tool”, Rhetorica, 22.3, p. 241-256.

Calcante, C. M. (1990-1991), “Nota sulla teoria dell’iperbato nei grammatici latini”, Annali della Facoltà di Lettere e Filosofia. Perugia, 28, p. 25-33.

Clausi, B. (1990), “Elementi di ermeneutica monastica nel De schematibus et tropis di Beda”, Orpheus, 11, p. 277-307.

Codoñer, C. (1985), “Les plus anciennes compilations de ‘Differentiae’. Formation et évolution d’un genre littéraire grammatical”, Revue de Philologie, 59, p. 201-219.

Consbruch, M. (1890), De ueterum peri poiematos doctrina. De poemate: Hephaestio grammaticus, Wroklaw, 125 p.

Desbordes, F. (1988), “Homonymie et synonymie d’après les textes théoriques latin”, L’ambiguité: cinq études historiques, ed. I. Rosier, Lille, p. 51-102.

Garcea, A. (2016), “Gli schemata dianoeas di Carisio: un unicum tra grammatica, retorica e letteratura”, The Latin of the grammarians. Reflections about language in the Roman world, eds. R. Ferri & A. Zago, Turnhout, p. 145-166.

Gioseffi, M. (1990), “Diomede Ars III. p 489.4-6 K.: De comoedia”, Rendiconti dell’Istituto Lombardo di Scienze e Lettere, 124, p. 279-284.

Grondeux, A. (2002), “Matériaux pour une histoire de l’acception syntaxique de la synecdoque”, Histoire, Épistémologie, Langage, 24.1, p. 119-174.

Isola, A. (1976), “Il de schematibus et tropis di Beda in rapporto al de doctrina christiana di Agostino”, Romanobarbarica, 1, p. 71-92.

Kayser, J. (1906), De ueterum arte poetica quaestiones selectae, Diss. Leipzig, 98 p.

Kött, E. (1904), De Diomedis artis poeticae fontibus, Diss. Jena, 50 p.

Lage Cotos, M. E. (1992), “Gramatica y exegesis: sobre la interpretacion de la elipsis en algunos autores hibernicos”, Helmantica, 43, p. 41-49.

Lindsay, W. M. (1922), Julian of Toledo De uitiis et figuris, St. Andrew, 42 p.

Lopez Lopez, A. (1977), “El adjectivo togatus y la comedia togata”, Helmantica, 28, p. 331-342.

Panico, M. (2001), “La digressio nella tradizione retorico-grammaticale”, Bollettino di Studi Latini, 31, p. 478-496.

Quacquarelli, A. (1964), “La metalessi”, Vetera Christianorum, 1, p. 5-14.

Quacquarelli, A. (1965), “L’anafora”, Vetera Christianorum, 2, p. 5-24.

Requejo, J. M. (1998), “Mas anotaciones a la enalage”, IX Congreso español de estudios clasicos. Linguistica latina (Madrid, 27-30 septiembre 1995), ed. J. Garcia Ferandez & A. Alvar Ezquerra, Madrid, p. 235-238.

Schindel, U. (1968), “Die Quellen von Bedas Figurenlehre”, Classica et Mediaeualia, 29, p. 169-186.

Schindel, U. (1975), Die lateinischen Figurenlehren des 5. bis 7. Jahrhunderts und Donats Vergilkommentar, Göttingen, 293 p.

Schöll, F. (1897), “Zur Abhandlung de poematibus des Diomedes”, Jahrbücher für klassische Philologie, 155, p. 879.

Stagni, E. (2016), “Carisio e Isidoro interpolato, i capitoli delle figure: novità sulla tradizione manoscritta”, The Latin of the grammarians. Reflections about language in the Roman world, eds. R. Ferri & A. Zago, Turnhout, p. 167-180.

Torzi, I. (2000), Ratio et usus. Dibattiti antichi sulla dottrina delle figure, Milano, xiii & 331 p.

Ussani, V. (1968), “Per la storia del teatro latino. I. Su alcune testimonianze antiche”, Rivista di Cultura Classica e Medievale, 10, p. 141-167.

Vainio, R. (1994), “On the concept of barbarolexis in the Roman grammarians”, Arctos, 28, p. 129-140.

de arte metrica (cum poemate, compositione, structura, musica)

Bergk, Th. (1860), “Kritische Analekten”, Philologus, 16, p. 577-647.

Brink, B. T. (1851), “Über Marius Plotius Sacerdos”, Mnemosyne, 3, p. 333-335.

Buchholz, A. (1897), “Über die Abhandlung de poematibus des Diomedes”, Jahrbücher für klassische Philologie, 155, p. 127-144.

Cäsar, J. (1875), Commentatio de nonnullis metricorum Latinorum locis. Index lectionum hibernarum 1874-1875, Marburg, 12 p.

Cäsar, J. (1885), Disputatio de verborum arsis et thesis apud scriptores artis metricae Latinos inprimis Marium Victorinum significatione, Index schol. Marburg, 18 p.

Cäsar, J. (1848), “Zu den lateinischen Metrikern“, Rheinisches Museum, 6, p. 157-160.

Castillo Herrera, M. Del (1990), La metrica latina en el siglo IV: Diomedes y su entorno, Granada, 246 p.

Castillo Herrera, M. Del (1991), “La interpretación antigua de los versos liricos de Horacio“, Emerita, 59, p. 297-312.

Castillo Herrera, M. Del (1991), “Un pasaje oscuro de Diomedes: Ars grammatica III GLK 1, 502, 15-19“, Fortunatae. Canarias, 2, p. 231-238.

Castillo Herrera, M. Del (1999), “Metri causa en los gramáticos latinos”, Estudios de métrica latina, eds. J. Luque & P.R. Díaz, Granada, p. 121-135.

Coronati, L. (1981-1982), “La dottrina del tetrametro trocaico in Beda”, Romanobarbarica, 6, p. 53-62.

Crecelius, W. (1872), Spicilegium ex codice Censorini Coloniensi, Prog. Elberfeld, 6 p.

Cristante, L. (1994), “Appunti sul I libro ‘De metris’ di Aftonio”, AION (filol.): Problemi di edizione e di interpretazione nei testi grammaticali latini (Atti del Colloquio Intern. Napoli 10-11 dicembre 1991), numéro dirigé par L. Munzi, Pisa, année 1992, 14, p. 201-209.

Cybulla, K. (1907), De Rufini Antiochensis commentariis, Diss. Königsberg, 74 p.

De Nonno, M. (1990), “Ruolo e funzione della metrica nei grammatici latini”, Metrica classica e linguistica. Atti del Colloquio di Urbino (3-6 ottobre 1988), eds. R. M. Danese, F. Gori & C. Questa, Urbino, p. 453-494.

De Nonno, M. (1990), “Un nuovo testo di Marziano Capella: la metrica”, Rivista di Filologia e di Istruzione Classica, 118, p. 129-144.

Ernst, F. (1901), Der Lyriker und der Metriker Caesius Bassus, Prog. München, 38 p.

Fitzhugh, Th. (1912), “Caesius Bassus and the hellenization of Latin saturnian theory”, Transactions and Proceedings of the American Philological Association, 24, p. xx-xxix.

Geer, R. M. (1933), “Terentianus Maurus, metrical metrician”, Classical Journal, 29, p. 33-40.

Gladysz, B. (1932-1933), “Éléments classiques et post-classiques de l’oeuvre de Bède, de arte metrica”, Eos, 34, p. 319-342.

Gomez Heredia, A. (1999), “Julian de Toledo, su Ars grammatica y la doctrina metrica de su Conlatio de generibus metrorum“, Florentia Iliberritana. Granada, 10, p. 147-161.

Haupt, M. (1841), Obseruationes criticae, Vol. VI, Leipzig, 201 p. (= Opuscula I, Leipzig, 1875 [Hildesheim, 1967], 73-147).

Haupt, M. (1866), “Analecta XI“, Hermes, 1, (= Opuscula III, Leipzig, 1876 [Hildesheim, 1967], 336-337).

Haupt, M. (1874), “Coniectanea CLXXV“, Hermes, 8, (= Opuscula III, Leipzig, 1876 [Hildesheim, 1967], 631-632).

Heikkinen, S. (2015), “From Persius to Wilkinson: the golden line revisited”, Arctos, 49, p. 57-77.

Heinze, R. (1919), Die lyrischen Verse des Horaz, Leipzig, 91 p.

Hense, O. (1875), “De Iuba artigrapho. Adiectae sunt artis octo librorum priorum reliquiae”, Acta societatis philologae Lipsiensis, 4, p. 1-321.

Hofman, R. (1990), “Moines irlandais et métrique latine“, Études Celtiques, 27, p. 235-266.

Jahn, O. (1854), “Vermischtes“, Rheinisches Museum, 9, p. 625-630.

Jahn, O. (1867), “Variarum lectionum fasciculus”, Philologus, 26, p. 1-17.

Keil, H. (1848), “Fragmentum Charisii (über den Vers. Saturn.)”, Philologus, 3, p. 90-98.

Keil, H. (1871), Quaestionum grammaticarum pars I. De Marii Victorini Arte grammatica, Progr. Halle, XII p.

Keil, H. (1872), Quaestionum grammaticarum pars II. De Maximi Victorini libris de arte grammatica qui feruntur, Progr. Halle, XII p.

Keil, H. (1873), Quaestionum grammaticarum pars III. De Marii Plotii Sacerdotis libro de metris, Progr. Halle, XI p.

Labhardt, A. (1957), “Le problème de l’ictus”, Euphrosyne, 1, p. 65-75.

Leo, F. (1889), “Die beiden metrischen Systeme des Alterthums“, Hermes, 24, p. 280-301.

Leonhardt, J. (1989), Dimensio syllabarum. Studien zur lateinischen Prosodie- und Verslehre von der Spätantike bis zur frühen Renaissance, Göttingen.

Leotta, R. (1980), “Una classificazione aldelmiana”, Giornale Italiano di Filologia, 32, p. 245-250.

Leutsch, E. Von (1856), “Metrische Fragmente. III. Caesius Bassus”, Philologus, 11, p. 739-750.

Leutsch, E. Von (1864), “Zu den scriptores Latini rei metricae”, Philologus, 21, p. 283.

Leutsch, E. Von (1866), “Zu den scriptores Latini rei metricae”, Philologus, 23, p. 454.

Leutsch, E. Von (1874), “Zu Censorinus”, Philologus, 33, p. 215.

Lomiento, L. (1995), “Il colon quadrupede: Hephaest. Ench. P. 63, 1 Consbr., con alcune riflessioni sulla antica teoria metrica”, Quaderni Urbinati di Cultura Classica, 49, p. 127-133.

Lomiento, L. (1998), “Un colon lirico ipponatteo in Plozio Sacerdote GL 6, 540, 12 Keil”, AION (filol.), 20, p. 171-177.

Luiselli, B. (1976), “Il De arte metrica di Beda di fronte alla tradizione metricologica tardo-latina”, Grammatici latini d’età imperiale, Genova, p. 169-180.

Luque Moreno, J. (1986), “La denominacion de los versos en la metrica grecorromana”, Estudios Clasicos, 28, p. 47-65.

Luque Moreno, J. (1990), “De pedum nominibus. II. Los nombres de los pies en los tratadistas de metrica griegos y latinos”, Florentia Iliberritana. Granada, 1, p. 233-243.

Luque Moreno, J. (1994), Arsis, thesis, ictus: las marcas del ritmo en la música y en la métrica antiguas, Granada, 255 p.

Luque Moreno, J. (1995), De pedibus, de metris: las unidades de medida en la rítmica y en la métrica antiguas, Granada, 357 p.

Luque Moreno, J. (1995), “Metricologos tardios y medievales ante un verso vulgar”, Latin vulgaire – latin tardif. IV. Actes du 4e Colloque international sur le latin vulgaire et tardif (Caen, 2-5 septembre 1994), ed. L. Callebat, Hildesheim, p. 179-190.

Luque Moreno, J. (2001), “Métrica y gramática”, Le poète architecte. Arts métriques et art poétique latins, ed. J. Dangel, Louvain/Paris/Sterlnig (Virginia), p. 13-50.

Luque Moreno, J. (2004), “De tome sive incisione versuum: Aftonio y las cesuras del hexámetro”, L’esametro greco e latino: analisi, problemi e prospettive (Fisciano, 28-29 maggio 2002), ed. E. Di Lorenzo, Napoli, p. 113-135.

Luque Moreno, J. (2010), “La doctrina antigua sobre la cesura y los escritos περὶ ποιήματος”, Stylus : la parole dans ses formes. Mélanges en l’honneur du professeur Jacqueline Dangel, eds. M. Baratin, C. Lévy, R. Utard & A. Videau, Paris, p. 177-194.

Luque Moreno, J. & M. Del Castillo Herrera (1991), “Arsis – thesis como designaciones de conceptos ajenos a las partes del pie ritmico-metrico”, Habis, 22, p. 347-360.

Marina Saez, R. M. (1997), “Acerca de algunas observaciones de los metricologos antiguos sobre la disposicion de las palabras en el hexametro dactilico”, Caudernos de Filologia Clasica. Estudios Latinos. Madrid , 12, p. 87-106.

Mariotti, I. (2000), “Terenziano Mauro 1566-1577: arsi e tesi nei piedi doppi”, Res Publica Litterarum, 3, p. 182-184.

Morelli, C. (1915), “Sull’autenticità dei trattatelli di metrica attribuiti a Servio”, Athenaeum, 3, p. 269-283.

Morelli, C. (1916), “La fortuna dell’opuscolo De finalibus metrorum (Keil, Gramm. Lat. VI p. 229 ss.)”, Athenaeum, 4, p. 321-324.

Morelli, G. (1970), Ricerche sulla tradizione grammaticale latina, Roma, 130 p.

Morelli, G. (1975), “Esametro olospondaico e tetrametro molosso. Un frammento di Cesio Basso in Diomede”, Maia, 27, p. 307-312.

Morelli, G. (1978), “Un nuovo metro asinarteto archilocheo”, Problemi di metrica classica, Genova, p. 101-122.

Morelli, G. (1981), “La metricologia nel basso impero”, La cultura in Italia tra tardo antico e alto medioevo. Atti del Convegno C.N.R. (Roma, 12-16 novembre 1979), Roma, p. 411-421.

Morelli, G. (1995), “Sulle denominazioni dei versi attribuiti ad Archiloco in Diomede”, Studia classica Iohanni Tarditi oblata, eds. L. Belloni, G. Milanese & A. Porro, Milano, p. 1161-1170.

Morelli, G. (2000), “Metricologi latini di tradizione bobbiese”, Manuscripts and tradition of grammatical texts from antiquity to the renaissance, eds. M. De Nonno, P. De Paolis & L. Holtz, Cassino, p. 533-559.

Mountford, J. F. (1925), “Some neglected evidence bearing on the ictus metricus in Latin verse”, Transactions and Proceedings of the American Philological Association, 56, p. 150-161.

Müller, L. (1866), “Sammelsurien XII”, Jahrbücher für klassische Philologie, 93, p. 861-864.

Müller, L. (1868), “Sammelsurien LVII-LIX”, Jahrbücher für klassische Philologie, 97, p. 435-438.

Müller, L. (1885), De saturnische Vers und seine Denkmäler, Leipzig, viii & 175 p.

Nosarti, L. (1994), “Questioni metriche. GL VI, 620-625 K.: Fragm. Bob. De uersibus; GL VI, 81,3,3 ss. K.: Aphton., De metris lib. II”, AION (filol.): Problemi di edizione e di interpretazione nei testi grammaticali latini (Atti del Colloquio Intern. Napoli 10-11 dicembre 1991), numéro dirigé par L. Munzi, Pisa, année 1992, 14, p. 65-101.

Pace, G. (2002), “Il termine periodos nella dottrina metrica e ritmica antica”, Quaderni Urbinati di Cultura Classica, 100, p. 25-46.

Palumbo Stracca, B. M. (1979), La teoria antica degli asinarteti, Roma, 116 p.

Pennisi, G. (1973/1974), “De Petronio, de Mario Victorino-Aphtonio deque Caesio Basso”, Atti dell’Accademia Peloritana Pericolanti (Messina), 51, p. 109-128.

Pretagostini, R. (1993), “Le teorie metrico-ritmiche degli antichi. Metrica e ritmo musicale”, Lo spazio letterario della Grecia antica I.2, eds. G. Cambiano, L. Canfora & D. Lanza, Roma, p. 369-391.

Rossi, L. E. (1963), “Anceps, vocale, sillaba, elemento”, Rivista di Filologia e di Istruzione Classica, 91, p. 52-71.

Schiappoli, G. (1912), “La scansione del gliconeo latino e la testimonianza di Cesio Basso”, Bollettino di Filologia Classica, 18, p. 256-258.

Schultz, G. (1887), “Über das Capitel de uersuum generibus bei Diomedes p. 506 ff. K.“, Hermes, 22, p. 260-281.

Seng, H. (2000), “Aspekte metrischer Theorie in Cathemerinon des Prudentius”, Vigiliae Christianae, 54, p. 417-431.

Simoni, C. (1990), “Il de metris di Plozio Sacerdote: una proposta di stemma codicum”, Dicti studiosus. Scritti di filologia offerti a S. Mariotti dai suoi allievi, Urbino, p. 209-219.

Soraci, G. (1996), “Il De centum metris serviano nel Tort. 161”, Vir bonus docendi peritus. Omaggio a G. Garuti, eds. A. Dell’Era & A. Russi, San Severo, p. 167-180.

Stabryla, S. (1976), “De Diomedis doctrina genologica quaestiones selectae”, Meander, 31, p. 446-461.

Suits, T. A. (1976), “The iambic character of Propertius 1, 4”, Philologus, 120, p. 86-91.

Tessier, A. (1989), “Appunti sul verso paliambico”, Rivista di Filologia e di Istruzione Classica, 117, p. 463-465.

Veremans, J. (1976), “L’asclépiade mineur chez Horace, Sénèque, Terentianus Maurus, Prudence, Martianus Capella et Luxorius”, Latomus, 35, p. 12-42.

Wentzel, J. (1858), Symbolae criticae ad historiam scriptorum rei metricae Latinorum, Diss. Breslau.

Ziwsa, C. (1896), “Das Caesius Bassus Bruchstück de metris“, Serta Harteliana, Wien, p. 251-256.

de constructione uel syntaxi

Amacker, R. (1989), “Sur la théorie de la phrase chez les grammairiens latins”, Actes du 3e Colloque régional de linguistique, Strasbourg, p. 17-41.

Baldi, P. (1978), “A structural ambiguity in Latin”, Four Linguistic Studies in Classical Languages, Helsinki, p. 1-7.

Baratin, M. (1978), “Sur l’absence de l’expression des notions de sujet et de prédicat dans la terminologie grammaticale antique”, Varron, grammaire antique et stylistique latine, ed. J. Collart, p. 205-209.

Baratin, M. (1979), “Priscien et la constitution d’une syntaxe latine”, L’Information Grammaticale, 3, p. 33-37.

Baratin, M. (1984), “Grammaticalité et intelligibilité chez Priscien”, Matériaux pour une histoire des théories linguistiques, eds. S. Auroux, M. Glatigny & A. Joly, Lille, p. 155-162.

Baratin, M. (1988), “Les limites de l’analyse de l’énoncé chez les grammairiens latins”, L’héritage des grammairiens latins de l’Antiquité aux Lumières (Actes du Colloque de Chantilly, 2-4 septembre 1987), ed. I. Rosier, Paris, Louvain, p. 69-80.

Baratin, M. (1989), La naissance de la syntaxe à Rome, Paris, 538 p.

Baratin, M. (1995), “Aspects de l’analyse de la cause dans la linguistique antique”, Lalies, 15, p. 101-108.

Baratin, M. (1999), “La conception de l’énoncé dans les textes grammaticaux latins”, Théories de la phrase et de la proposition: de Platon à Averroès, eds. Ph. Büttgen, S. Diebler & M. Rashed, Paris, p. 171-188.

Bednarski, M. (1995), “Subject and predicate in antique grammar (en polonais)”, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellonskiego. Universitas Jagellonica, Acta scientiarum litterarumque, 117, p. 7-20.

Bonnet, G. (1999), “Traces d’une théorie de la concession chez le grammairien Dosithée”, Revue de Philologie, 73, p. 15-26.

Buffa, M.F. (1979), “Una pagina anonima di sintassi latina nell’VIII secolo”, Studi e Ricerche dell’Istituto di Latino. Genova, 2, p. 19-34.

Castelli, L. A. (1976), “Il tipo praesente nobis“, Stuti Italiani di Linguistica Teorica e Applicata, 5, p. 57-78.

Collart, J. (1959-1960), “A propos des études syntaxiques chez les grammairiens latins”, Bulletin de la Faculté des Lettres de Strasbourg, 38, p. 266/267 (= Varron, grammaire antique et stylistique latine, ed. J. Collart, Paris, 1978, 195-204).

Costas Rodriguez, J. (1977), “Reflexiones sobre transitividad, voz y causatividad a propósito de la construcción fugere aliquem”, Studia Philologica Salmaticensia, 1, p. 47-52.

Donnet, D. (1972), “La particelle an dans l’histoire des doctrines grammaticales”, Recherches de Philologie et de Linguistique. Louvain. Section de Philologie classique, 3, p. 7-37.

Krömer, D. (1978), “Grammatik contra Lexikon: rerum potiri”, Gymnasium, 85, p. 239-258.

Luhtala, A. (1993), “Syntax and dialectic in Carolingian commentaries on Priscian’s Institutiones grammaticae”, History of linguistic thought in the early Middle Ages, ed. V. Law, Amsterdam-Philadelphia, p. 145-191.

Magallón García, A. I. (2011), “Terminología, reflexiones y concepto de la regencia verbal desde Donato hasta Servio”, Myrtia, 26, p. 43-81.

Magallón García, A. I. (2013), “El gramático Pompeyo y el legado sintáctico de Servio”, L’Antiquité classique, 82, p. 69-90.

Milani, C. (2001), “Verso una definizione di ablatiuus absolutus”, Dal ‘ paradigma’ alla parola. Riflessioni sul metalinguaggio della linguistica, ed. V. Orioles, Roma, p. 373-389.

Oros, M. V. (1979), “La doctrine de Priscien concernant les fonctions syntactiques des cas en latin (en ukrainien)”, Inozemna Filolohija, 55, p. 55-62.

Oros, M.V. (1998), “The treatment of government by the Latin grammarians Flavius Sosipater Charisius and Diomedes (en ukrainien)”, Naukovyj visnyk Uzhorods ‘koho universytetu. Filolohija, 3, p. 17-20.

Pérez Rodríguez, E. (1998), “La tipología de la “figura constructionis” en la gramática bajomedieval”, Actas del II Congreso Hispánico de Latín Medieval (León, 11-14 de Noviembre de 1997), León, 2, p. 743-750

Pugliarello, M. (1991), “I grammatici latini e la sintassi: coniunctiuus modus”, Studi e Ricerche dell’Istituto di Civiltà classica cristiana medievale. Genova , 8, p. 71-91.

Rosellini, M. (2010), “Le costruzioni verbali nel libro XVIII di Prisciano”, Materiali e discussioni per l’analisi dei testi classici, 65, p. 69-94.

Rosier, I. (1988), “La définition de Priscien de l’énoncé: les enjeux théoriques d’une variante selon les commentateurs médiévaux”, Grammaire et histoire de la grammaire. Hommages à la mémoire de J. Stefanini, eds. C. Blanche-Benveniste, A. Chervel & M. Gross, Aix-en-Provence, p. 353-373.

Schömann, G. F. (1869), “Zu Priscianus XVIII, 4, 5”, Jahrbücher für klassische Philologie, 99, p. 467-470.

Serbat, G. (1978), “Le futur antérieur chez les grammairiens latins”, Varron, grammaire antique et stylistique latine, ed. J. Collart, Paris, p. 263-272.

Serbat, G. (1979), “L’ablatif absolu”, Revue des Études latines, 57, p. 350-354.

Sluiter, I. (2000), “Seven grammarians on the ablative absolute”, Historiographia Linguistica, 27/2-3, p. 379-414.

Swiggers, P. & A. Wouters (2003), “Réflexions à propos de (l’absence de?) la syntaxe dans la grammaire gréco-latine”, Syntax in Antiquity, eds. P. Swiggers & A. Wouters, Leuven/Paris/Dudley, MA, p. 25-41.

Taylor, D.J. (1993), “Desperately seeking syntax: rewriting the history of syntactic theory in Greece and Rome”, Language & communication: An interdisciplinary journal, 13/4, p. 265-285.

Vassis, S. (1902), “Priscianus”, Athena, 14, p. 224.

de idiomatibus, elocutionibus, differentiis, synonymis

Angelo, R. M. (1983), “Synonyma Ciceronis p. 437, 5 sg. Barwick”, Bollettino di Studi Latini, 13, p. 29-30.

Balbo, A. (1996), “La presenze di Cicerone nel trattato ‘de Verborum Graeci et Latini differentiis vel secietatibus'”, De tuo tibi. Omaggio degli allievi a I. Lana, Bologna, p. 439-450.

Beck, J. W. (1883), De differentiarum scriptoribus Latinis, Groningen, 42 p.

Beck, J. W. (1886), “Zu den differentiae sermonum”, Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik, 3, p. 549-550.

Brugnoli, G. (1955), Studi sulle differentiae uerborum, Roma, 383 p.

Brugnoli, G. (1955), “Una silloge inedita di differentiae in un manoscritto di san Gallo”, Rendiconti dell’Istituto Lombardo di Scienze e Lettere, 88, p. 189-216.

Calboli, G. (1994), “La synonymie dans la pratique et dans la théorie grammaticale et rhétorique”, Grammaire et rhétorique: notion de Romanité, ed. J. Dangel, Strasbourg, p. 93-104.

Cameron, A. (1967), “The treatise de verbo ascribed to Macrobius”, Bulletin of the Institute of Classical Studies of the University of London, 14, p. 91-92.

Codoñer, C. (1985), “Les plus anciennes compilations de ‘Differentiae’. Formation et évolution d’un genre littéraire grammatical”, Revue de Philologie, 59, p. 201-219.

Cucchiarelli, A. (1996), “Diff. gramm. VII, 522, 16 Keil (= Char. gramm. p. 391.14s. Barw.): una correzione necessaria”, Materiali e Discussioni per l’analisi dei testi classici, 35, p. 217-219.

Della Casa, A. (1992), “Le ‘differentiae verborum’ e i loro autori”, Civiltà Classica e Cristiana, 13, p. 47-62 (= Grammatica e letteratura: scritti scelti di A. Della Casa, Genova, 1994, 263-277).

Flobert, P. (1994), “Les ‘differentiae’ chez les grammairiens latins ou le refus de la synonymie”, Les problèmes de la synonymie en latin, ed. C. Moussy, Paris, p. 11-25.

Gatti, P. (1991), “Zu ‘Synonyma Ciceronis’ p. 416.6 sq. Barwick”, Hermes, 119, p. 491.

Giordano, A. (1993), “Frontone et le ‘differentiae verborum'”, Civiltà Classica e Cristiana, 14, p. 285-291.

Gitner, A. (2019), “Imagining an Archetype of the Idiomata generum”, Rationes Rerum, 14, p. 221-238.

Keller, O. (1897), “Pseudo-Fronto De differentiis”, Revue de Philologie, 21, p. 111.

Nettleship, H. (1886), “Part of the excerpta Charisii and the fragment De idiomatibus generum printed in the fourth volume of Keil’s Grammatici Latini”, Journal of Philology, 15, p. 27-28.

Passalacqua, M. (2005), “Ancora su Parrasio e le differentiae nell’Appendix Probi”, Voces, 16, p. 125-135.

Rehm, B. (1938), “Beiträge aus der Thesaurus-Arbeit. Incedo”, Philologus, 93, p. 483.

Rück, K. (1885), “Zu den differentiae uerborum”, Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik, 2, p. 129-131.

Stok, F. (1999), “La silloge differentiarum del Neapolitanus Latinus 2”, Vichiana, 1, p. 89-104.

Stok, F. (2008), “Servio fra sinonimia e differentiae uerborum”, Servio: stratificazioni esegetiche e modelli culturali. Servius: exegetical stratifications and cultural models, eds. S. Casali & F. Stok, Bruxelles, p. 132-158.

de uitiis et uirtutibus orationis

Baratin, M. (1988), “Remarques sur la place et le rôle du concept de latinité dans les grammaires latines antiques”, Ktema, Paris, 13, p. 187-193.

Baratin, M. & F. Desbordes (1986), “La troisième partie de l‘ars grammatica“, Historiographia Linguistica, numéro dirigé par D.J. Taylor, 13, p. 215-240.

Bickel, E. (1937), “De meotacismo”, Annuaire de l’Institut de Philologie et d’Histoire orientales de l’Université libre de Bruxelles, 5, (= Mélanges E. Boisacq, Bruxelles, 1937, 69-76).

Burghini, J. & B. C. Meynet (2012), “Casos equívocos entre barbarismos y solecismos: scala, scopa, quadriga en Quintiliano, Donato, Diomedes, Pompeyo y Consencio”, Argos, 35.2, p. 40-59.

Carracedo Fraga, J. (2013), “Un capítulo sobre barbarismus y soloecismus en el códice CA 2º 10 de Erfurt”, Euphrosyne, n. s. 41, p. 245-258.

Charpin, F. (1978), “La notion de solécisme chez les grammairiens latins”, Varron, grammaire antique et stylistique latine, ed. J. Collart, Paris, p. 211-216.

Coletti, M. L. (1982), “Citazioni latine come esempi di barbarismus nei commenti medievali irlandesi all’Ars maior di Donato”, Sandalion, 5, p. 283-299.

Coletti, M. L. (1982-1983), “Gli esempi di soloecismus nei commenti irlandesi a Donato del secolo IX”, Romanobarbarica, 7, p. 77-109.

Coletti, M. L. (1983), “Il barbarismus e il soloecismus nei commentari altomedievali di Donato alla luce della tradizione grammaticale greco-latina”, Orpheus, 4, p. 67-92.

Coletti, M. L. (1985), “Un’opera grammaticale di Remigio di Auxerre: il commento al ‘De barbarismo’ di Donato”, Studi Medievali, 26, p. 951-967.

Collart, J. (1972), “Ne dites pas… mais dites … (quelques remarques sur la grammaire des fautes chez les latins)”, Revue des Études latines, 50, p. 232-246.

Haupt, M. (1867), “Analecta XLI“, Hermes, 2, (= Opuscula III, Leipzig, 1876 [Hildesheim, 1967], 371-373).

Herrera Hermosilla, J.C. (1998), “Dos antecedentes del concepto de metáfora en la reorretórica: Quintiliano y los “Grammatici latini””, Quintiliano: historia y actualidad de la retórica. Actas del Congreso internacional, eds. T. Albaladejo, E. del Rio & J.A. Caballero, Logroño

Heuer, C. (1909), De praeceptis Romanorum euphonicis, Diss. Jena, 60 p.

Hyman, M.D. (2002), “Bad grammar in context”, New England Classical Journal, 29, p. 94-101.

Maltby, R. (2014), “Evidence for Late and Colloquial Latin in the sections de barbarismis et soloecismis of the Grammatici Latini”, Latin Vulgaire Latin Tardif X. Actes du Xe colloque international sur le latin vulgaire et tardif (Bergamo, 5-9 settembre 2012), eds. P. Molinelli, P. Cuzzolin & C. Fedriani, Bergamo, vol. III, p. 923-935.

Mancini, M. (1994), “Un passo del grammatico Pompeo e la dittongazione protoromanza”, Miscellanea di studi linguistici in onore di Walter Belardi, eds. P. Cipriano, P. Di Giovine & M. Mancini, Roma, 2, p. 609-627.

Mazhuga, V. (2000), “Diomède et Charisius sur la norme lexique [sic] ” (en russe)”, Colloquia classica et indo-europeica II, ed. N.N. Kazansky, Sankt-Petersburg, p. 74-87.

Mihaescu, H. (1950), “O barbarismo segundo os gramaticos latinos”, Revista Portuguesa de Filologia, anexo 1, p. 54.

Neumann, R. (1917), De barbarismo et metaplasmo quid Romani docuerint, Diss. Königsberg, 112 p.

Revak, N. G. (1984), “Les barbarismes dans les oeuvres des grammairiens de l’antiquité (en ukrainien)”, Inozemna Filolohija, 74, p. 34-40.

Revak, N.G. (1990), “Syntactic and stylistic problems (barbarisms, solecisms, metaplasms) in Terentius Scaurus’ “Ars grammatica” (en ukrainien)”, Inozemna Filolohija, 99, p. 44-50.

Revak, N.G. (1993), “A classification of solecisms by Latin grammarians (III-V century) (en ukrainien)”, Inozemna Filolohija, 106, p. 132-139.

Schepß, G. (1875), De soloecismo, Diss. Strasbourg, 61 p.

Schindel, U. (1975), Die lateinischen Figurenlehren des 5. bis 7. Jahrhunderts und Donats Vergilkommentar (mit zwei Editionen), Göttingen, 293 p.

Tolkiehn, J. (1908), “Q. Remmius Palaemon über den Solecismus”, Wochenschrift für klassische Philologie, 25, p. 554-556.

Vainio, R. (1994), “On the concept of barbarolexis in the Roman grammarians”, Arctos, 28, p. 129-140.

Vainio, R. (1997), “Causes of barbarisms and threats to Latinitas: the view of the Roman grammarians”, Vtriusque linguae peritus. Studia in honorem Toivo Viljamaa, eds. J. Vaahtera & R. Vainio, Turku, p. 136-146.

Vainio, R. (1999), Latinitas and barbarisms according to the Roman grammarians: Attitudes towards language in the light of grammatical examples, Turku, 180 p.

Vainio, R. (2003), “Borderline cases between barbarism and solecism”, Syntax in Antiquity, eds. P. Swiggers & A. Wouters, Leuven/Paris/Dudley, MA, p. 193-201.

de interiectione

Biese, Y. M. (1954), “Zwei Beiträge zur Geschichte der römischen Grammatik”, Arctos: Commentationes in honorem E. Linkomies, 1, p. 9-15.

Biville, F. (2003), “La syntaxe aux confins de la sémantique et de la phonologie: les interjections vues par les grammairiens latins”, Syntax in Antiquity, eds. P. Swiggers & A. Wouters, Leuven/Paris/Dudley, MA.

Graffi, G. (1996), “L’interiezione tra i grammatici greci e i grammatici latini”, Incontri Linguistici, 19, p. 11-18.

Lepre, M.Z. (1994), “L’ incidenza del punto di vista nella classificazione delle interiezioni”, Miscellanea di studi linguistici in onore di Walter Belardi, eds. P. Cipriano, P. Di Giovine & M. Mancini, Roma, 2, p. 1013-1041.

Pinborg, J. (1961), “Interjektionen und Naturlaute. Petrus Heliae und ein Problem der antiken und mitteralterlichen Sprachphilosophie”, Classica et Mediaeualia, 22, p. 117-138.

Pugliarello, M. (1996), “Interiectio: espressività e norma nella teoria grammaticale latina”, Bollettino di Studi Latini, 26, p. 69-81.

Pugliarello, M. (2009), “Prisciano e la lingua delle emozioni”, Priscien. Transmission et refondation de la grammaire de l’antiquité aux modernes, eds. M. Baratin, B. Colombat & L. Holtz, Turnhout, p. 385-392.

Pugliarello, M. (2012), “Le passioni del grammaticus”, Maia, 64, p. 334-345.

Sluiter, I. (1990), Ancient Grammar in Context, Amsterdam, xii & 277 p.

Tolkiehn, J. (1904), “Über den Abschnitt de interiectione in den aphormai des C. Iulius Romanus”, Berliner philologische Wochenschrift, 24, p. 27-30.

Viljamaa, T. (1997), “Vocal signs of feeling as parts of speech”, Laughters down the centuries. 3, eds. S. Jäkel, A. Timonen & V.-M. Rissanen, Turku, p. 109-116.

de praepositione

Biville, F. (2017), “L’évolution des systèmes prépositionnel et casuel au VIe siècle. Priscien et la tradition grammaticale”, Latin vulgaire – latin tardif XI. XI Congreso Internacional sobre el Latín Vulgar y Tardío (Oviedo, 1-5 de septiembre de 2014), curr. A. García Leal & C. E. Prieto Entrialgo, Hildesheim-Zürich-New York, p. 263-277.

Garcia-Hernández, B. (1996), “Modificación prefijal y régimen sintactico. El testimonio de Arusiano Mesio”, On Latin. Linguistic and literary studies in honour of Harm Pinkster, eds. R. Risselada, J.R. de Jong & A.M. Bolkestein, Amsterdam, p. 25-43.

Pylypiv, O.H. (1990), “On the origin and semantics of the term praepositio in Latin linguistics (en ukrainien)”, Inozemna Filolohija, 99, p. 40-44.

Santiago Angel, J. M. (1996), “Las definiciones de preposicion en los gramaticos latinos: coherencia y aportaciones“, Fortunatae. Canarias, 8, p. 283-308.

de coniunctione

Baratin, M. (1989), La naissance de la syntaxe à Rome, Paris, 538 p.

Baratin, M. (1995), “Aspects de l’analyse de la cause dans la linguistique antique”, Lalies, 15, p. 101-108.

Barnes, J. (2009), “Quelques remarques sur la caractérisation des connecteurs chez Priscien”, Priscien. Transmission et refondation de la grammaire de l’antiquité aux modernes, eds. M. Baratin, B. Colombat & L. Holtz, Turnhout, p. 365-383.

Biville, F. (2014), “La redistribution du système des conjonctions de subordination dans le latin de Priscien”, Linguistique romane et linguistique indo-européenne. Mélanges offerts à Witold Mańczak à l’occasion de son 90e anniversaire, ed. L. Bednarczuk, Kraków, p. 123-139.

Bonnet, G. (1999), “Traces d’une théorie de la concession chez le grammairien Dosithée”, Revue de Philologie, 73, p. 15-26.

Charpin, F. (1965), “Coniunctiones causales et rationales”, Revue des Études latines, 43, p. 396-405.

Fortes, F. (2010), “As conjunções latinas em Donato e Prisciano: o estatuto gramatical e discursivo”, Phaos, 10, p. 45-57.

Galán Sánchez, P. J. (2005), “Definición de la conjunción en la gramática grecolatina antigua, medieval y renacentista”, Humanitas, 57, p. 309-350.

Gutierrez Galindo, M. A. (1988), “La oposición estructural copulativas/disyuntivas en los gramáticos latinos”, Veleia, 5, p. 287-291.

Gutierrez Galindo, M. A. (1989), La doctrina de las conjunciones en los gramáticos latinos, Madrid, 11 p. & 6 microfiches.

Gutierrez Galindo, M. A. (1989), “Las definiciones de conjuncion en los gramaticos latinos: un capitulo importante en la historia de la sintaxis”, Revista Española de Linguística, 19, p. 389-419.

Gutierrez Galindo, M. A. (1990), “L’interprétation des théories des grammairiens latins sur les conjonctions selon le structuralisme fonctionnel”, Glotta, 68, p. 105-118.

Gutierrez Galindo, M. A. (1991), “Las cojunciones expletivas en los gramaticos grecolatinos”, Actes del IXe simposi de la Seccio Catalana de la SEEC. Treballs en honor de V. Bejarano, ed. L. Ferreres, Barcelona, p. 531-538.

Quetglas, I. & P. J. Nicolau (1983), “De la sintaxi de la conjunctio a la sintaxi del verb“, Fauentia. Barcelona, 5, p. 5-20.

Swiggers, P. & A. Wouters (2015), “Priscian on the distinction between adverbs and conjunctions”, Literature, scholarship, philosophy, and history. Classical studies in memory of Ioannis Taifacos, ed. G. A. Xenis, Stuttgart, p. 265-275.

de participio

Bonnet, G. (2000), “Charisius et Dosithée, reflets de Cominien”, Revue de Philologie, 74, p. 7-16.

Garcea, A. & A. Giavatto (2004), “Reciprocus – antanaklastos. Pronomi e participi tra grammatici e filosofi”, Voces, 15, p. 43-58.

Giavatto, A. (2006), “Plut. Plat. Quaest. 1011c-d”, Eikasmos, 17, p. 277-284.

Smol’s’ka, L. J. (1977), “Zur Adjektivierung und Substantivierung der Participien in den Werken der römischen Grammatiker (en ukrainien)”, Inozemna Filolohija, 45, p. 38-45.

Swiggers, P., L. Visser & A. Wouters (2013), “Théorisation grammaticale et élaboration terminologique dans l’Ars Ambrosiana: nature et aspects formels du participe”, Polyphonia Romana. Hommages à Frédérique Biville, eds. A. Garcea, M.-K. Lhommé & D. Vallat, Hildesheim-Zürich, p. 855-865.

Smol’s’ka, L.J. (1990), “On the place of the participle among the parts of speech (en ukrainien)”, Inozemna Filolohija, 99, p. 66-71.

Viljamaa, T. (1998), “Participium coniunctum: syntactic definitions of the participle in ancient grammars”, Arctos, 32, p. 265-276.

de aduerbio

Baratin, M. (2005), “Le traitement de l’adverbe au-delà du livre XV des IG de Priscien : les adverbes « génériques » et la distinction entre adverbe et conjonction”, Histoire, Épistémologie, Langage, 27.2, p. 151-165.

Bonnet, G. (2005), “Les adverbes dans la tradition grammaticale latine avant Priscien”, Histoire, Épistémologie, Langage, 27.2, p. 141-150.

Haupt, M. (1867), Emendantur Frontonis epistulae, Index lectionum aestiuarum, (= Opuscula II, Leipzig, 1876 [Hildesheim, 1967], 346-357).

Hertz, M. (1856), “Das adverbial Verzeichn. bei Priscianus p. 1010 P.” Philologus, 11, p. 593-596.

Pinkster, H. (2005), “The ancient grammarians concept of the adverb: the failure to make a distinction between a verb and a sentence”, Histoire, Épistémologie, Langage, 27.2, p. 179-180.

Schömann, G. F. (1860), Animaduersiones ad ueterum grammaticorum placita de aduerbiis, Index. Greifswald, 17 p.

Sluiter, I. (1990), Ancient Grammar in Context, Amsterdam, xii & 277 p.

Swiggers, P. & A. Wouters (2002), “De adverbio: statut et significations de l’adverbe chez les grammairiens latins”, Grammatical Theory and Philosophy of Language in Antiquity, eds. P. Swiggers & A. Wouters, Leuven/Paris/Sterling (Virginia), p. 287-323.

Swiggers, P. & A. Wouters (2015), “Priscian on the distinction between adverbs and conjunctions”, Literature, scholarship, philosophy, and history. Classical studies in memory of Ioannis Taifacos, ed. G. A. Xenis, Stuttgart, p. 265-275.

Uría, J. (2016), “Nomen an adverbium? Latin grammarians on the adverb”, The Latin of the grammarians. Reflections about language in the Roman world, eds. R. Ferri & A. Zago, Turnhout, p. 123-144.

de uerbo

Alvarez Huerta, O. (2000), “Syntaxis y semántica del subjuntivo según los gramáticos latinos”, Actas del X Congreso español de estudios clasicos (21-25 de septiembre de 1999), eds. E. Crespo & M.J. Barrios Castro, Madrid, 2, p. 35-43.

Benveniste, E. (1932), “Supinum”, Revue de Philologie, 58, p. 136-137.

Bonnet, G. (2000), “Charisius et Dosithée, reflets de Cominien”, Revue de Philologie, 74, p. 7-16.

Bonnet, G. (2013), “Les formes verbales archaïques sous le regard des grammairiens latins”, Polyphonia Romana. Hommages à Frédérique Biville, eds. A. Garcea, M.-K. Lhommé & D. Vallat, Hildesheim-Zürich, p. 729-741.

Calboli Montefusco, L. (1971), “La diatesi passiva del gerundio latino”, Lingua e Stile, 6, p. 463-478.

Callipo, M. (2018), “Hyparktikón et substantivum : entre verbe et nom dans la grammaire grecque et latine”, Histoire, Épistémologie, Langage, 40.2, p. 103-120.

Cameron, A. (1967), “The treatise de verbo ascribed to Macrobius”, Bulletin of the Institute of Classical Studies of the University of London, 14, p. 91-92.

Cernjuch, B. V. (1990), “The category of time in Roman grammatical theory (en ukrainien)”, Inozemna filolohija, 99, p. 72-78.

Chevalier, J.C. (1999), “La notion d’auxiliaire verbal. Origine et développement“, Langages, 135, p. 22-32.

Clausen, F. (1873), Über einen Abschnitt aus der Ars grammatica des Charisius, Progr. Berlin, 3+33 p.

Colombat, B. (2003), “La problématique de la « transitivité » dans la tradition grammaticale latine : quelques jalons de Priscien aux premiers humanistes”, Histoire, Épistémologie, Langage, 25.1, p. 151-172.

Dragotto, F. (2005), “La categoria dei verba dicendi nella codificazione grammaticale tardo-antica”, Annali del Dipartimento di Studi Letterari, Linguistici e Comparati. Sezione Linguistica, 27, p. 185-215.

Flobert, P. (2009), “Le chapitre de Priscien sur la voix et la diathèse (GL 2, 373-404)”, Priscien. Transmission et refondation de la grammaire de l’antiquité aux modernes, eds. M. Baratin, B. Colombat & L. Holtz, Turnhout, p. 331-340.

Garcia De Paso Carrasco, M. D. (1996), “El verbo en algunos gramaticos latinos: sus accidentes“, Cuadernos de Filologia Clasica. Estudios latinos. Madrid, 10, p. 45-63.

Garcia De Paso Carrasco, M. D. (1998), “El verbo en los gramaticos latinos: el tiempo y el modo”, IX Congreso español de estudios clasicos. Linguistica latina (Madrid 27-30 septiembre 1995), eds. A. Alvar Ezquerra & J. Garcia Fernandez, Madrid, p. 117-121.

Götz, G. (1890), Commentatiuncula Macrobiana, Index Ienensis, Leipzig, 8 p.

Hahn, A. (1951), “Apollonius Dyscolus on mood”, Transactions and Proceedings of the American Philogical Association, 82, p. 29-48.

Hartung, H. J. (1975), “Die grammatische Theorie der verba impersonalia“, Rheinisches Museum, 118, p. 345-362.

Haverling, G. V. M. (2013), “Les verbes en -sc- et la notion d’inchoativité chez les grammairiens tardifs”, Polyphonia Romana. Hommages à Frédérique Biville, eds. A. Garcea, M.-K. Lhommé & D. Vallat, Hildesheim-Zürich, p. 781-791.

Hovdhaugen, E. (1986), “Genera uerborum quot sunt. Observations on the Roman grammatical tradition”, Historiographia Linguistica: The history of linguistics in the classic period, numéro dirigé par D. J. Taylor, 13, p. 307-321.

Kiss, S. (1987), “La conception de la morphologie verbale chez les grammairiens latins”, Latin vulgaire – latin tardif. Actes du Ie Colloque international sur le latin vulgaire et tardif. (Pécs, 2-5 septembre 1985), Tübingen, p. 121-131.

Knecht, Th. (1968), “Fio, fis, futurs, fieri?”, Lemmata. Donum natalicium W. Ehlers oblatum, München, p. 111-118.

Kobov, I. U. (1961), “L’origine des termes grammaticaux supinum gerundium gerundiuum (en russe)”, Revue de l’Université d’État. Philologie classique , 2, p. 36-42.

Lamacchia, R. (1961), “Per una storia del termine deponente”, Studi Italiani di Filologia Classica, 33, p. 185-211.

Luhtala, A. (1990), “On the concept of transitivity in Greek and Latin grammars”, Papers on grammar III, ed. G. Calboli, Bologna, p. 19-56.

Luhtala, A. (1992), “On the origins of the medieval concept of transitivity”, Diversions of Galway. Papers on the History of Linguistics from ICHoLS V, Galway, Ireland, 1-6 September 1990, eds. A. Ahlqvist, K. Koerner, R.H. Robins & I. Rosier, Amsterdam-Philadelphia, p. 39-48.

Magallón García, A. I. (2011), “Terminología, reflexiones y concepto de la regencia verbal desde Donato hasta Servio”, Myrtia, 26, p. 43-81.

Manzano Ventura, M. V. (2010), “Transitividad e impersonalidad gramatical en la Antigüedad grecolatina: principales aportaciones linguísticas”, Humanitas, 62, p. 83-112.

Martino, M. (2000), “On the semantic interpretation of passive imperative sentences: a case of “voluntary” interference between Ancient Greek and Latin in Latin grammarians”, Syntaxis, 3, p. 111-143.

Mazhuga, V. I. (2001), “Le chapitre sur les verbes défectifs dans le manuel de Charisius: sa source principale et sa réfection au haut Moyen Âge (en russe)“, Hyperboreus. St. Petersburg, 7, p. 283-294.

Mazhuga, V. I. (2003), “La notion de qualitas dans la doctrine grammaticale romaine”, Hyperboreus, 9.1, p. 140-157.

Mellet, S. (1988), “Temporalité et temps verbaux de Priscien à Sanctius”, L’héritage des grammairiens latins de l’Antiquité aux Lumières (Actes du Colloque de Chantilly, 2-4 septembre 1987), ed. I. Rosier, Paris-Louvain, p. 95-108.

Mesa Sanz, J. F. (1994), “El modo subjunctivo en la gramatica latina: el ejemplo de Carisio, Dositeo, Diomedes, Palemon y Prisciano”, Actas del VIII Congreso español de estudios Clasicos (Madrid, 23-28 septiembre 1991), Madrid, p. 641-648.

Metz, J. (2013), Morphologie und Semantik des Konjunktivs im Lateinischen und Spanischen: eine vergleichende Analyse auf der Grundlage eines Literaturberichts, Stuttgart, pp. ix & 473.

Murru, F. (1984), “La teoria modale nella linguistica antica”, Eos, 72, p. 157-177 409-422.

Orban, A. P. (1978), “Die Entwicklung des Mediums vom Lateinischen zu den romanischen Sprachen mit besonderer Rücksicht auf die Theorien der lateinischen Grammatiker”, Zeitschrift für vergleichende Sprachforschung, 88, p. 235-245.

Pariente, A. (1959), “Hortari”, Emerita, 27, p. 75-87.

Pugliarello, M. (1991), “I grammatici latini e la sintassi: coniunctiuus modus”, Studi e Ricerche dell’Istituto di Civiltà classica cristiana medievale. Genova , 8, p. 71-91.

Richard, J. (2017), “La parasynthèse (1). Essai de définition et application au latin”, Folia Electronica Classica, 33, non paginé.

Rosellini, M. (2010), “Le costruzioni verbali nel libro XVIII di Prisciano”, Materiali e discussioni per l’analisi dei testi classici, 65, p. 69-94.

Rosellini, M. (2017), “De subiunctivis: ricerca di una definizione nel libro XVIII dell’Ars di Prisciano”, Materiali e discussioni per l’analisi dei testi classici, 78, p. 105-130.

Royo, A. S. (1986), “Diatesis y transitividad en los gramaticos antiguos”, Habis, 14, p. 33-43.

Scappaticcio, M. C. (2016), “Tra declinationes verborum ed Hermeneumata. Le flessioni verbali greco-latine su papiro”, The Latin of the grammarians. Reflections about language in the Roman world, eds. R. Ferri & A. Zago, Turnhout, p. 181-203.

Serbat, G. (1975), “Les temps du verbe en Latin”, Revue des Études latines, 53, p. 367-405.

Serbat, G. (1976), “Les temps du verbe en Latin. Le parfait de l’indicatif actif”, Revue des Études latines, 54, p. 308-352.

Serbat, G. (1978), “Le futur antérieur chez les grammairiens latins”, Varron, grammaire antique et stylistique latine, ed. J. Collart, Paris, p. 263-272.

Taylor, D.J. (1992), “Latin declensions and conjugations: From Varro to Priscian”, Diversions of Galway. Papers on the History of Linguistics from ICHoLS V, Galway, Ireland, 1-6 September 1990, eds. A. Ahlqvist, K. Koerner, R.H. Robins & I. Rosier, Amsterdam-Philadelphia, p. 362-363

Töttössy, C. (2005), “The Latin supine and the Sanskrit infinitive; Priscian”, Acta Antiqua Academiae Scientiarum Hungaricae, 45.2-3, p. 337-342.

Villanueva García, C. (2017), “El eco de la voz latina en las gramáticas sobre el español”, Studia Philologica Valentina, 1, p. 41-50.

Vitale, M. T. (1979), “Che cos’è la forma uerborum”, Studi e Ricerche dell’ Istituto di Latino. Genova , 2, p. 187-205.

Wouters, A. (1994), “The ancient Greek (and Latin) grammarians and the met’ oligon mellon tense”, Florilegium historiographiae linguisticae: études d’historiographie de la linguistique et de grammaire comparée à la mémoire de M. Leroy, eds. J. De Clercq & P. Desmet, Louvain-la-Neuve, p. 97-129.

de pronomine

Amacker, R. (1990), “L’argumentation pragmatique chez Priscien: “personne” et “déixis””, Historiographia Linguistica, 17, p. 269-291.

Carraro, S. (1999), “Osservazioni sulla definizione di pronome nelle Artes grammaticae”, Aeuum, 73, p. 81-91.

Garcea, A. & A. Giavatto (2004), “Reciprocus – antanaklastos. Pronomi e participi tra grammatici e filosofi”, Voces, 15, p. 43-58.

Luhtala, A. (2005), Grammar and Philosophy in Late Antiquity. A Study of Priscian’s Sources, Amsterdam/Philadelphia.

Luhtala, A. (2005), “The deictic function of the pronoun in ancient grammar”, Actas del XI congreso español de estudios clásicos (Santiago de Compostela, del 15 al 20 de septiembre de 2003). 2, eds. A. Alvar Ezquerra & J. F. González Castro, Madrid, p. 625-630.

Mazhuga, V. I. (2003), “La notion de qualitas dans la doctrine grammaticale romaine”, Hyperboreus, 9.1, p. 140-157.

Rosier, I. & J. Stefanini (1990), “Théories médiévales du pronom et du nom général”, De ortu grammaticae. Studies in Medieval Grammar and Linguistic Theory in Memory of Jean Pinborg, eds. G.L. Bursill-Hall, S. Ebbesen & K. Koerner, Amsterdam/Philadelphia, p. 285-303.

Swiggers, P. & A. Wouters (2009), “L’analyse du pronom comme catégorie morpho-sémantique”, Priscien. Transmission et refondation de la grammaire de l’antiquité aux modernes, eds. M. Baratin, B. Colombat & L. Holtz, Turnhout, p. 341-364.

Viciano, A. (1996), “El articulus en los gramaticos latinos“, Minerua. Valladolid, 10, p. 87-104.