Eichenfeld, J. von & S. Endlicher, eds. (1837), Analecta grammatica, maximam partem anecdota, Wien, xxvii & 571 p.
Lindemann, F., ed. (1831), Corpus Grammaticorum Latinorum Veterum, I. Donatum, Probum, Eutychium, Arusianum Messium, Maximum Victorinum, Asperum, Phocam cont., Leipzig, viii & 392 p.
Putschen, H. van, ed. (1605), Grammaticae latinae auctores antiqui. Charisius, Diomedes, Priscianus, Probus, Magno, Paulus Diaconus, Phocas, Asper, Donatus, Servius, Sergius, Cledonius, Victorinus, Augustinus, Consentius, Alcuinus, Eutyches, Fronto, Vel. Longus, Caper, Scaurus, Agroetius, Cassiodorus, Beda, Terentianus, Victorinus, Plotius, Caesius Bassus, Fortunatianus, Rufinus, Censorinus, Macrobius, Incerti. Quorum aliquot nunquam antehac editi, reliqui ex Mss. Codd. ita augentur et emendantur, ut nunc primum prodire videantur, Hanau, 2804 p. & indices.
Zetzel, J. E. G. (2018), “Victorinus, 1. Ars Victorini grammatici”, Critics, compilers, and commentators. An introduction to Roman philology, 200 BCE-800 CE, Oxford, p. 328-329.
OpenEdition vous propose de citer ce billet de la manière suivante :
mcallipo (12 février 2020). [Victorinus siue Palaemon] ars. CGL. Consulté le 21 janvier 2025 à l’adresse https://doi.org/10.58079/mm6h