Carilli, M. (1979), “Le citazioni dell’Amphitruo plautino nella tradizione di Carisio”, Studi e Ricerche dell’Istituto di Latino. Genova, 2, p. 35-56.
Deufert, M. (2002), Textgeschichte und Rezeption der plautinischen Komödien im Altertum, Berlin-New York, 422 p.
Guidani, P. G. (1892), “Prisciani Festi et Pauli loci locum Cistellariae continentes emendantur”, Annali della Scuola Normale Superiore di Pisa, 9, p. 31-35.
Jocelyn, H. D. (1987), “Studies in the indirect tradition of Plauts’ Pseudolus. I. Rufinus, Pliny, Varro”, Filologia e forme letterarie. Studi offerti a F. Della Corte, Urbino, 2, p. 57-72.
Klotz, A. (1863), “Zu Plautus Trinummus und Diomedes”, Jahrbücher für klassische Philologie, 87, p. 627-628.
Lucarini, C. M. (2012), “Per la storia del testo di Plauto nell’antichità (e ancora sui due Sisenna)”, Philologus 156, p. 260-291.
Schultze, G. (1910), De Prisciani locis Plautinis, Diss. Jena, 59 p.
OpenEdition vous propose de citer ce billet de la manière suivante :
Alessandro Garcea (30 décembre 2019). Plautus. CGL. Consulté le 26 mars 2025 à l’adresse https://doi.org/10.58079/mm2q