Di Napoli, M., ed. (2011), Velii Longi De orthographia: introduzione, testo critico, traduzione e commento, Hildesheim, lxix & 171 p.
Putschen, H. van, ed. (1605), Grammaticae latinae auctores antiqui. Charisius, Diomedes, Priscianus, Probus, Magno, Paulus Diaconus, Phocas, Asper, Donatus, Servius, Sergius, Cledonius, Victorinus, Augustinus, Consentius, Alcuinus, Eutyches, Fronto, Vel. Longus, Caper, Scaurus, Agroetius, Cassiodorus, Beda, Terentianus, Victorinus, Plotius, Caesius Bassus, Fortunatianus, Rufinus, Censorinus, Macrobius, Incerti. Quorum aliquot nunquam antehac editi, reliqui ex Mss. Codd. ita augentur et emendantur, ut nunc primum prodire videantur, Hanau, 2804 p. & indices.
Bücheler, F. (1879), “Coniectanea“, Rheinisches Museum, 34, p. 341-356 (= Kleine Schriften II, Stuttgart, 1915-1930 [Osnabrück, 1965], 352-364).
De Paolis, P. (2014), “Sordidi sermonis viri: Velio Longo, Flavio Capro e la lingua di Lucano”, Labor in studiis. Scritti di filologia in onore di Piergiorgio Parroni, ed. G. Piras, Roma, p. 97-109.
Desbordes, F. (1996), art. “Velius Longus”, in Lexicon grammaticorum, p. 962.
Dihle, A. (1955), art. “Velius n. 10”, in Realencyclopädie, 8A.1, p. 632-634.
Goidanich, P. G. (1906), “Note di esegesi e critica di testi grammaticali latini”, Rivista di Filologia e di Istruzione Classica, 34, p. 35-56.
Goidanich, P. G. (1950), “Del cosiddetto sonus quidam medius u et i di Quintiliano”, Rendiconti della Classe di Scienze morali storiche e filologiche dell’Accademia dei Lincei, 8.5, p. 284-296.
Löfstedt, B. (1999), “Textkririsches zu Velius Longus”, Eos, 86, p. 107-110.
Lomanto, V. (1990), art. “Velio Longo”, in Enciclopedia Virgiliana, V, p. 473.
Mackensen, L. (1897), De Verrii Flacci libris orthographicis, Leipzig, 1897, 62 p.
Neitzke, E. (1927), De Velio Longo grammatico, Diss. Göttingen, 79 p.
Nettleship, H. (1886), “The study of Latin grammar among the Romans in the first century”, Journal of Philology, 15, p. 189-214 (= Lectures and essays II, Oxford, 1895, 145-171).
Nettleship, H. (1888), “Aduersaria“, Journal of Philology, 16, p. 189-192.
Reifferscheid, A. (1860), “Bruchstück eines saturnischen Ritual“, Rheinisches Museum, 15, p. 627-628.
Rüpke, J. (2002), art. “Velius n. 3”, in Der Neue Pauly, 12.1, p. 1167-1168
Schmidt, P. L. (1997), art. “Velius Longus”, in Handbuch der lateinischen Literatur der Antike. IV. Die Literatur des Umbruchs. Von der römischen zur christlichen Literatur 117 bis 284 n.Chr., eds. R. Herzog & P. L. Schmidt, München, § 435, p. 227-229.
Stowasser, J. M. (1891), “Velius Longus 2225 P., GLK 7, 62”, Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien, 42, p. 968-969.
Strzelecki, L. (1938), “De Velii Longi auctoribus quaestiones”, Eos, 39, p. 11-27.
Valente, S. (2013), “Su una nuova edizione dell’Ortografia di Velio Longo”, Eikasmos, 24, p. 509-514.
Zetzel, J. E. G. (2018), “Velius Longus”, Critics, compilers, and commentators. An introduction to Roman philology, 200 BCE-800 CE, Oxford, p. 327-328.
OpenEdition vous propose de citer ce billet de la manière suivante :
Alessandro Garcea (3 janvier 2020). Velius Longus, de orthographia. CGL. Consulté le 26 mars 2025 à l’adresse https://doi.org/10.58079/mm5n